بیماری آرتریت روماتوئید_Rheumatoid arthritis

بیماری آرتریت روماتوئید_Rheumatoid arthritis

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خودایمنی مزمن و پیشرونده است که به‌طور عمده مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های سالم حمله می‌کند و منجر به التهاب، درد، سفتی و تورم در مفاصل می‌شود. اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند باعث تخریب مفاصل و از دست دادن عملکرد آنها شود.

مکانیسم بیماری

آرتریت روماتوئید به‌طور خاص سینوویوم، که لایه‌ای نازک از بافت همبند است و مفاصل را پوشش می‌دهد، را هدف قرار می‌دهد. این حمله‌ی خودایمنی منجر به التهاب سینوویوم و ضخیم شدن آن می‌شود. در نتیجه، ترشحات التهابی افزایش می‌یابد و غضروف و استخوان زیرین تخریب می‌شوند. این فرآیند باعث می‌شود که مفاصل دردناک و سفت شوند و در نهایت ممکن است به تغییر شکل و ناتوانی دائمی مفاصل منجر شود.

علائم
علائم آرتریت روماتوئید شامل موارد زیر است:
– درد و تورم مفاصل
– سفتی صبحگاهی که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد
– خستگی و احساس ضعف
– کاهش وزن
– تب خفیف

تشخیص
تشخیص آرتریت روماتوئید بر اساس ترکیبی از علائم بالینی، نتایج آزمایشگاهی (مانند افزایش فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی ضد CCP) و تصویربرداری (مانند اشعه ایکس و MRI) صورت می‌گیرد.

درمان
درمان آرتریت روماتوئید شامل استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، داروهای ضد روماتیسمی تغییر‌دهنده بیماری (DMARDs)، بیولوژیک‌ها و گاهی اوقات استروئیدها می‌باشد. هدف درمان کاهش التهاب، تسکین درد، جلوگیری از آسیب بیشتر به مفاصل و بهبود کیفیت زندگی بیمار است.

مدیریت بیماری
مدیریت آرتریت روماتوئید نیاز به رویکرد چند‌جانبه‌ای دارد که شامل تغییرات در سبک زندگی، ورزش، فیزیوتراپی و حمایت روانی است. بیماران باید تحت نظارت مداوم پزشک قرار گیرند تا درمان‌ها به‌طور مناسب تنظیم شوند و عوارض جانبی کنترل گردند.

منابع:

1. Bruce Kaplan, “Editing Made Easy: Simple Rules for Effective Writing”, Upper Access, Inc., 2012.