نقرس(Gout)_آرتریت (التهاب مفاصل)

بیماری نقرس (Gout)

**نقرس** (Gout) یک نوع آرتریت (التهاب مفاصل) است که به دلیل تجمع اسید اوریک (Uric Acid) در بدن ایجاد می‌شود. این اسید معمولاً به صورت کریستال‌های اورات در مفاصل و بافت‌های اطراف رسوب می‌کند و منجر به التهاب و درد شدید می‌شود. نقرس معمولاً به صورت ناگهانی شروع می‌شود و می‌تواند باعث درد شدید، ورم، و قرمزی در مفاصل شود. بیشترین تأثیر آن در مفصل انگشت بزرگ پا مشاهده می‌شود، ولی می‌تواند در هر مفصلی از بدن رخ دهد.

داروهای تخصصی برای نقرس (Gout Medications)

درمان نقرس معمولاً شامل داروهایی است که به کاهش التهاب، تسکین درد و کاهش سطح اسید اوریک در بدن کمک می‌کنند. برخی از این داروها عبارتند از:

1. **کلشی‌سین (Colchicine)**: یک داروی ضدالتهاب است که معمولاً برای کنترل حملات نقرس استفاده می‌شود.
2. **داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs – Nonsteroidal Anti-Inflammatory Drugs)**: مانند ایبوپروفن (Ibuprofen) و ناپروکسن (Naproxen) که برای کاهش درد و التهاب تجویز می‌شوند.
3. **کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids)**: مانند پردنیزون (Prednisone) که به صورت خوراکی یا تزریقی برای کاهش التهاب شدید تجویز می‌شوند.
4. **آلوپورینول (Allopurinol)**: این دارو تولید اسید اوریک در بدن را کاهش می‌دهد و برای پیشگیری از حملات نقرس مزمن استفاده می‌شود.
5. **فبوکسوستات (Febuxostat)**: یک داروی جایگزین برای آلوپورینول که برای کاهش سطح اسید اوریک در بیمارانی که به آلوپورینول پاسخ نمی‌دهند یا تحمل ندارند، تجویز می‌شود.
6. **پگلوتیکاز (Pegloticase)**: یک داروی تزریقی که به تجزیه اسید اوریک کمک می‌کند و در موارد نقرس شدید و مزمن استفاده می‌شود.
7. **پروبنسید (Probenecid)**: این دارو به افزایش دفع اسید اوریک از طریق ادرار کمک می‌کند و برای بیمارانی که سطح اسید اوریک بالایی دارند، مناسب است.

این داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند و هر دارو ممکن است بر اساس شرایط خاص بیمار تجویز شود .

منابع:

1. Gerald C. Kane. (2022). “How to Write an ‘A’ Paper.” Journal of the Association for Information Systems, 23(5), 1071-1079.
2. Bruce Kaplan. (2012). “Editing Made Easy: Simple Rules for Effective Writing.” Upper Access Inc. Book Publishers.